Hackamore, ucu olmayan bir dizgin. Mekanik bir hackamore, sapları olan ısırmasız bir dizgindir. Sapları olmayan ısırmasız bir dizgine yandan çekme denir. Bu hackamore’lar bazen patikada, jumper ringinde ve varil yarışı gibi batı hız oyunlarında görülür.
Mekanik hackamore üzerindeki şaftlar, tıpkı bir bordür ucundaki şaftlar gibi kaldıraç sağlar. Ağzın içine baskı uygulamak yerine, hackamore burun ve başın diğer noktaları üzerine baskı uygular. Dizginler çekildiğinde, dizgin tepesi atın cidagosuna doğru aşağı çekilir, burun parçası atın burnuna doğru çekilir ve çene kayışı çeneye karşı bir frenleme bitinin hareketine benzer şekilde basınç uygular.
Hackamore’un şiddeti, yapıldığı malzemelere ve sapların uzunluğuna bağlıdır. Saplar ne kadar uzun olursa atın başına ve yüzüne o kadar fazla baskı uygulanabilir. Uzun saplar frenleme hareketini artırır. Sert kement ipinden veya sert kordonun etrafına örülmüş deriden yapılmış yuvarlak bir burun parçası, atın burnuna düz ve geniş bir burun parçasından daha keskin bir baskı uygulayacaktır. Çenenin altındaki bir zincir, deri bir çene kayışından daha keskin bir yardımcı olacaktır. Dizginleri geri çekmek, burun parçasını ve çene kayışını birbirine yaklaştırarak çeneyi sıkıştıracaktır.
Hackamores Atlar İçin Daha mı İyi?
Hackamore’lar daha insancıl değildir çünkü atın ağzında bit yoktur. Hackamore’lar çok sert olabilir ve atın hassas yüzünde şiddetli ağrıya neden olabilir. Bazı hackamoreların sapları sekiz inçten (20 cm) uzun olabilir. Kaldıraç kuvveti ile atın yüzüne zarar vermek mümkündür. Bir hackamore’un burun kısmını burun kıkırdağının üzerine oturacak kadar yükseğe ayarlamak önemlidir. Bu şekilde daha yumuşak olan kıkırdak yerine kemik üzerine oturur.
Bir atın eğitimi için mekanik bir hackamore tavsiye edilmez. Hareket çok serttir, hatalıdır ve at, hafif bir dokunuşla gevşek bir dizgin üzerinde nasıl boyun dizginleyeceğini ve duracağını anlamalıdır. Bir ata eğilmeyi veya esnemeyi öğretmek çok zordur çünkü mekanik bir hackamore ile dizginleri yönlendirmek mümkün değildir. Elleri dengesiz olan yeni bir binicinin mekanik bir hackamore ile binmesi de iyi bir fikir değildir. Denge için dizginleri tutma eğiliminde olan acemi biniciler yanlışlıkla atın yüzünü çekerek acıya ve kafa karışıklığına neden olabilir.
Mekanik hackamore kullanmanın ana faydası, kaldıraç sayesinde, durdurulması zor bir atın dizginlere minimum temasla durdurulabilmesidir. Bu yardımlar bir ata ‘whoa’ demeyi öğretmek için hızlı bir cevap olarak çekici görünse de, baş savurma, yüksek baş taşıma veya aşırı eğilme ve potansiyel yüz hasarı gibi sorunlara da neden olabilir. Atın patikada yemesine ve içmesine izin veren bir dizgin arayan patika binicileri, bitsiz bir dizgin, bosal veya yandan çekme kullanmayı düşünebilir. Uzun saplı bitler veya hackamoreler patika sürüşü için uygun değildir çünkü saplar dallara ve dişlilere takılabilir. Eğer binici mekanik bir hackamore’un doğru seçim olduğunu düşünüyorsa, kısa saplı ve düz, yumuşak bir burun bandı olan bir hackamore kullanmalıdır. Bu şekilde atın bir sapa takılarak veya çarparak istemeden kendini yaralaması daha az olasıdır.
